با عزیزان در نیامیزد دل دیوانه ام
در میان آشنایانم ولی بیگانه ام
از سبک روحی گران آیم به طبع روزگار
در سرای اهل ماتم خنده مستانه ام
نیست در این خاکدانم آبروی شبنمی
گر چه بحر مردمی را گوهر یکدانه ام
از چو من ٱزاده ای الفت بریدن سهل نیست
میرود با چشم گریان سیل از ویرانه ام
آفتاب آهسته بگذارد درین غمخانه پای
تا مبادا چون حباب از هم بریزد خانه ام
بار خاطر نیستم روشن دلان را چون غبار
بر بساط سبزه و گل سایه پروانه ام
نظرات شما عزیزان:
parham 
ساعت21:03---23 ارديبهشت 1390
سلام
وب قشنگي داري
خوشحال ميشم به منم سر بزني
amir 
ساعت9:12---11 ارديبهشت 1390
salam
mamnon k omadi
yadam memoneh
bazam mibinamet
amir 
ساعت10:09---10 ارديبهشت 1390
سلام
شعر زیبایی بود
داستانت هم بد نبود
به منم سر بزن
خوشحال میشم
میبینمت
|